FUTURES OPEN LAB EXPO - EXCURSIE VRIJDAG 9
Vrijdag 3 juni hebben we een expositie bezocht van studenten van de Universiteit van Leiden. De studenten doen de opleiding Media Technology en zij hebben dingen gecreëerd die ze op de expositie laten zien. Het had het thema Futures. Het thema ging erom om verschillende visies van verschillende toekomsten te laten zien door middel van dingen die de studenten hebben gecreëerd. We mochten de expositie bezoeken om inspiratie op te doen voor de aankomende HCI labweken.
De expositie vond plaats in de Vrijhoudersplaats in Leiden. Ik wist echt niet wat ik er van moest verwachten. Mijn eerste indruk maakte me ook niet echt enthousiast. Ik vond het er rommelig uit zien. We kregen een welkomspraatje waarna we zelfstandig over de expo mochten gaan, langs alle creaties. Ik heb veel verschillende creaties van studenten gezien. Ik had veel bewondering voor hun creaties, en het een vond ik interessanter dan het ander. Ik vind het persoonlijk heel leuk als je iets zelf kunt doen bij een expositie. Gelukkig waren er diverse interactieve projecten. Zo had je bijvoorbeeld een expositie over een project over 'pratende planten' (The Wood Wide Web). Je kon hierbij een koptelefoon opzetten en verschillende hangende planten aanraken. Deze reageerden weer met geluid via de koptelefoon.
Een project waar ik heel enthousiast over was is 'We, The Robots'. Dit was een project door Carlos Martin, Helena Frijns en Lucia Martin. Ze hadden drie creatures gemaakt die alle drie een andere persoonlijkheid hadden. De persoonlijkheden waren bang, enthousiast en serieus. Je kon hun persoonlijkheden herkennen aan de reacties die ze gaven als je dichterbij kwam met je hand. Ze hadden ultrasone sensoren die afstand konden meten. Als je bijvoorbeeld met je hand dichtbij de bange creature kwam trok hij zich terug en begon hij te trillen. De enthousiaste creature ging juist enthousiast op en neer bewegen. En de serieuze reageerde niet veel, maar keek alleen een beetje heen en weer of ging een stukje naar achter. Ik vond dit echt super tof!
Er waren eigenlijk twee projecten die ik het meest interessant vond. Ik zal ze hieronder uitleggen en nader uitleggen waarom ik juist deze twee projecten het interessantst vond.
Vrijdag 3 juni hebben we een expositie bezocht van studenten van de Universiteit van Leiden. De studenten doen de opleiding Media Technology en zij hebben dingen gecreëerd die ze op de expositie laten zien. Het had het thema Futures. Het thema ging erom om verschillende visies van verschillende toekomsten te laten zien door middel van dingen die de studenten hebben gecreëerd. We mochten de expositie bezoeken om inspiratie op te doen voor de aankomende HCI labweken.
De expositie vond plaats in de Vrijhoudersplaats in Leiden. Ik wist echt niet wat ik er van moest verwachten. Mijn eerste indruk maakte me ook niet echt enthousiast. Ik vond het er rommelig uit zien. We kregen een welkomspraatje waarna we zelfstandig over de expo mochten gaan, langs alle creaties. Ik heb veel verschillende creaties van studenten gezien. Ik had veel bewondering voor hun creaties, en het een vond ik interessanter dan het ander. Ik vind het persoonlijk heel leuk als je iets zelf kunt doen bij een expositie. Gelukkig waren er diverse interactieve projecten. Zo had je bijvoorbeeld een expositie over een project over 'pratende planten' (The Wood Wide Web). Je kon hierbij een koptelefoon opzetten en verschillende hangende planten aanraken. Deze reageerden weer met geluid via de koptelefoon.
Een project waar ik heel enthousiast over was is 'We, The Robots'. Dit was een project door Carlos Martin, Helena Frijns en Lucia Martin. Ze hadden drie creatures gemaakt die alle drie een andere persoonlijkheid hadden. De persoonlijkheden waren bang, enthousiast en serieus. Je kon hun persoonlijkheden herkennen aan de reacties die ze gaven als je dichterbij kwam met je hand. Ze hadden ultrasone sensoren die afstand konden meten. Als je bijvoorbeeld met je hand dichtbij de bange creature kwam trok hij zich terug en begon hij te trillen. De enthousiaste creature ging juist enthousiast op en neer bewegen. En de serieuze reageerde niet veel, maar keek alleen een beetje heen en weer of ging een stukje naar achter. Ik vond dit echt super tof!
Er waren eigenlijk twee projecten die ik het meest interessant vond. Ik zal ze hieronder uitleggen en nader uitleggen waarom ik juist deze twee projecten het interessantst vond.
FORCED FOCUS
Het eerste project dat ik het meest interessant vond was Forced Focus. Dit is een project gemaakt door Hélène Trommelen en Emily Klerks. Dit project trok me in eerste instantie aan omdat er een donkere kamer was waar maar één persoon per keer in mocht. Ik vond het mysterieus en het maakte me nieuwsgierig. Ik vroeg aan een van de makers wat het was. Hun project Forced Focus was een soort test of mensen boeken meer/beter zouden lezen/begrijpen als het verwerkt zou zijn als een soort spel. Buiten het donkere kamertje dat afgedekt was met zwarte gordijnen stond een tafel met verschillende oud Engelse boeken. Een van de meiden vertelde me dat hun project een spel was waarbij je Focus moest houden. Er werd een boek geprojecteerd met een beamer, de zinnen van het boek werden letterlijk geprojecteerd. Deze zinnen moest je lezen, maar tussendoor kwamen er zinnen tevoorschijn die in de gaten hielden of je nog wel oplette. Dit waren zinnen als 'Are you still paying attention?' en 'Click!'. Als je zulke zinnen in beeld kreeg moest je op een knopje drukken. Als je dit niet of niet snel genoeg deed verloor je een leven. Je kreeg aan het begin van het spel drie levens. Het is de bedoeling dat je zo ver mogelijk in het boek komt.
Ik wilde graag aan het spel meedoen, en dat deed ik. Op het moment dat ik speelde waren ze bezig met het boek Oliver Twist van Charles Dickens. Toevallig vind ik dit een interessant boek. Ik vond het spel leuk, maar ook lastig omdat ik me moeilijk een lange tijd kan concentreren. Ik wilde graag weten of een spelvorm van een boek me beter op het boek kon laten concentreren (want dat was wat dit project testte). Uiteindelijk eindigde ik op de 9e plaats van de 10. Ik was daar blij en tevreden mee. Als je de eerste plek wist te behalen en de behouden kon je het boek winnen. Het boek Oliver Twist is uiteindelijk gewonnen door Nigel James uit mijn klas.
Het eerste project dat ik het meest interessant vond was Forced Focus. Dit is een project gemaakt door Hélène Trommelen en Emily Klerks. Dit project trok me in eerste instantie aan omdat er een donkere kamer was waar maar één persoon per keer in mocht. Ik vond het mysterieus en het maakte me nieuwsgierig. Ik vroeg aan een van de makers wat het was. Hun project Forced Focus was een soort test of mensen boeken meer/beter zouden lezen/begrijpen als het verwerkt zou zijn als een soort spel. Buiten het donkere kamertje dat afgedekt was met zwarte gordijnen stond een tafel met verschillende oud Engelse boeken. Een van de meiden vertelde me dat hun project een spel was waarbij je Focus moest houden. Er werd een boek geprojecteerd met een beamer, de zinnen van het boek werden letterlijk geprojecteerd. Deze zinnen moest je lezen, maar tussendoor kwamen er zinnen tevoorschijn die in de gaten hielden of je nog wel oplette. Dit waren zinnen als 'Are you still paying attention?' en 'Click!'. Als je zulke zinnen in beeld kreeg moest je op een knopje drukken. Als je dit niet of niet snel genoeg deed verloor je een leven. Je kreeg aan het begin van het spel drie levens. Het is de bedoeling dat je zo ver mogelijk in het boek komt.
Ik wilde graag aan het spel meedoen, en dat deed ik. Op het moment dat ik speelde waren ze bezig met het boek Oliver Twist van Charles Dickens. Toevallig vind ik dit een interessant boek. Ik vond het spel leuk, maar ook lastig omdat ik me moeilijk een lange tijd kan concentreren. Ik wilde graag weten of een spelvorm van een boek me beter op het boek kon laten concentreren (want dat was wat dit project testte). Uiteindelijk eindigde ik op de 9e plaats van de 10. Ik was daar blij en tevreden mee. Als je de eerste plek wist te behalen en de behouden kon je het boek winnen. Het boek Oliver Twist is uiteindelijk gewonnen door Nigel James uit mijn klas.
TAKE YOUR TIME
Het tweede meest interessante project van de expositie vond ik Take your time. Dit project is gemaakt door Stijn van Linden en Matthijs Theelen. Dit project bestond uit een wand met acht klokken. Als je dichtbij de klokken kwam gingen de wijzers van de klokken langzamer lopen. Hoe meer afstand je van de klokken nam, hoe sneller ze gingen lopen. De makers van dit project willen hiermee duidelijk maken dat de toekomst snel komt en dat je je geen zorgen moet maken over wat komt.
Ik vond de gedachte achter dit project heel gaaf. Het is een redelijk simpel project met een grote boodschap. De klokken maken gebruik van ultrasone sensoren die afstand meten. De wijzers in de klokken reageren dus op de afstand tussen jouw lichaam en de sensor.
Het tweede meest interessante project van de expositie vond ik Take your time. Dit project is gemaakt door Stijn van Linden en Matthijs Theelen. Dit project bestond uit een wand met acht klokken. Als je dichtbij de klokken kwam gingen de wijzers van de klokken langzamer lopen. Hoe meer afstand je van de klokken nam, hoe sneller ze gingen lopen. De makers van dit project willen hiermee duidelijk maken dat de toekomst snel komt en dat je je geen zorgen moet maken over wat komt.
Ik vond de gedachte achter dit project heel gaaf. Het is een redelijk simpel project met een grote boodschap. De klokken maken gebruik van ultrasone sensoren die afstand meten. De wijzers in de klokken reageren dus op de afstand tussen jouw lichaam en de sensor.
FOTO'S
REFLECTIE EXPOSITIE
Ik vond de excursie heel interessant, eigenlijk tegen mijn verwachtingen in. Ik heb er best wat tijd doorgebracht en ik heb elk project op de expositie bekeken. Er waren veel verschillende projecten en ik vond niet alle projecten allemaal even interessant. Ik heb echter wel veel inspiratie opgedaan voor de aankomen de labweken. Ik heb bijvoorbeeld een aantal keer de ultrasoon sensor in projecten voorbij zien komen, misschien is het een handige sensor om te gebruiken in mijn eigen project, want je kan er best veel mee. Ik heb voorbeelden van alle HCI onderwerpen gezien. Dit vond ik heel fijn, omdat ik dan voorbeelden waardoor ik weet welke richting ik op moet. Ik heb veel van deze expositie geleerd en het geeft me ook zeker meer moed en motivatie voor de labweken.
Ik vond de excursie heel interessant, eigenlijk tegen mijn verwachtingen in. Ik heb er best wat tijd doorgebracht en ik heb elk project op de expositie bekeken. Er waren veel verschillende projecten en ik vond niet alle projecten allemaal even interessant. Ik heb echter wel veel inspiratie opgedaan voor de aankomen de labweken. Ik heb bijvoorbeeld een aantal keer de ultrasoon sensor in projecten voorbij zien komen, misschien is het een handige sensor om te gebruiken in mijn eigen project, want je kan er best veel mee. Ik heb voorbeelden van alle HCI onderwerpen gezien. Dit vond ik heel fijn, omdat ik dan voorbeelden waardoor ik weet welke richting ik op moet. Ik heb veel van deze expositie geleerd en het geeft me ook zeker meer moed en motivatie voor de labweken.